Միջազգային խոշոր իրադարձությունները մի տեսակ ստվերում թողեցին հույժ տարածաշրջանային նշանակության երկու փաստ` Թուրքիայում և Ադրբեջանում նոյեմբերի 1-ին անցկացված խորհրդարանական ընտրությունները։
Նոյեմբերի 1-ին Ադրբեջանում խորհրդարանական ընտրություններ են, որոնց արդեն հրաժարվել է մասնակցել ընդդիմությունը: Իշխանափոխություն Ադրբեջանում չի կարող լինել:
Կան միանձնուհի պետություններ, և կան կավատ-կայսրություններ։ Ամենավանիչը դեյուրե միանձնուհի, դեֆակտո կավատ կայսրություններն են։ Այստեղ վանող է ամեն բան, սկսած սանձարձակ երեսպաշտությունից և վերջացրած փտախտվող փարիսեցիությամբ։
Պարտություն կրելով Սիրիայում (ժամանակը ցույց կտա` ռազմավարակա՞ն, թե՞ ընդամենը մարտավարական), ԱՄՆ-ը, ամենայն հավանականությամբ, որոշել է առճակատում հրահրել Հեռավոր Արևելքում։
Թուրքիայի իշխանությունները սեփական երկրում քաոս սերմանեցին, շեշտը դրեցին բռնության վրա, ստիպեցին լռել քննադատներին և իբրև պարգև ստացան հաղթանակն ընտրություններում: Ժողովրդավարության մասին խոսք իսկ չկա:
Երևանյան հին, բարի արտահայտությամբ՝ Իլհամ Ալիևը «ֆազերը գցել է»։ Բաքուն միաժամանակ թշնամական գործողություններ է սկսել թե՛ Ռուսաստանի, թե՛ Իրանի դեմ՝ առայժմ հիմնականում դիվանագիտական և քարոզչական դաշտերում։ Այսօր չեղարկվել են Ադրբեջանում ռուսական ձեռնարկությունների կողմից նախատեսված մշակութային միջոցառումները՝ համերգներ, փառատոներ, ներկայացումներ և ցուցահանդեսներ։ Չեղարկվել է նաև ՌԴ փոխվարչապետի այցը Բաքու...